Kizomba to taniec, który urzeka swoim intymnym charakterem, płynnością i głębokim połączeniem między partnerami. Choć często mylnie kojarzona z gatunkami latynoamerykańskimi, jej korzenie tkwią w sercu Afryki, a dokładniej w Angoli. Powstała tam pod koniec lat 70. i na początku 80. XX wieku, czerpiąc inspirację z bogatej mozaiki kulturowej krajów portugalsko-języcznych.


Początki i inspiracje


Kizomba, jako taniec i gatunek muzyczny, wywodzi się bezpośrednio z Semby, tradycyjnego angolskiego tańca narodowego, który charakteryzuje się bardziej energicznymi i skocznymi ruchami. Od Semby przejęła strukturę i bliskość, ale jej ewolucja nabrała nowego kierunku dzięki wpływom z zewnątrz. Kluczową inspiracją był Zouk, styl muzyczny i taneczny z Karaibów, a szczególnie z Gwadelupy i Martyniki. Zouk wprowadził do Kizomby bardziej romantyczne i wolniejsze tempo, a także charakterystyczne, hipnotyzujące brzmienie syntezatorów.

Dodatkowo, Kizomba czerpała z innych tańców z krajów PALOP (portugalskojęzycznych państw Afryki), z Republiki Zielonego Przylądka czy Kompa z Haiti. W efekcie powstała unikalna mieszanka, w której afrykańska tradycja spotkała się z karaibską zmysłowością. Nazwa “Kizomba” w języku Kimbundu (jednym z języków Angoli) oznacza po prostu “impreza”, co doskonale oddaje jej radosny, choć zmysłowy, charakter.


Charakterystyka tańca


Kizomba Taniec Zmysłów. Kizomba jest zmysłowym, popularnym tańcem miejskim Angoli, charakteryzującym się wolnymi, płynnymi, rytmicznymi ruchami sensualnymi.

To, co wyróżnia Kizombę, to jej bliskie połączenie partnerów. Para tańczy w bardzo bliskim kontakcie, klatka piersiowa do klatki piersiowej, dążąc do jedności (port. unisono) i współdziałania (port. cumplicidade), aby dwa ciała działały jak jedno. Główną rolę w prowadzeniu partnerki (port. Kalumba) odgrywa kontakt między partnerami, a nie tylko ręce (rama). Ruch w Kizombie jest interpretowany z energią płynącą „z dołu do góry”. Podstawowe kroki (Bases) obejmują **Base 2 ** i **Base 3 **, a także Base 1 (port. Cavalinho Lento), który jest rytmicznym, powtarzalnym ruchem. [według: 1]

Taniec charakteryzuje się falującym ruchem ósemkowym wokół talii (który jest konsekwencją kroków i postawy), a sekwencje taneczne (port. Passadas) uzupełniają figury takie jak Virgula (krok na kontratempie, służący do zmiany kierunku) i Estrela (Gwiazda 4 lub 8 punktów). Kroki są płynne, mogą być powolne, co sprawia, że taniec wygląda na niezwykle zrelaksowany i zmysłowy.

W tańcu kluczowa jest postawa: Ginga (wdzięk i piękno Kalumby - kobiety) oraz Banga (duma i styl Muadié – mężczyzny), które są postawami, a nie choreografiami. [według: 2]

W ostatnich latach, Kizomba zyskała ogromną popularność na całym świecie, dając początek nowym stylom, takim jak Urban Kiz czy Tarraxinha. Mimo tych ewolucji, esencja tańca pozostaje niezmienna – jest to opowieść o połączeniu, bliskości i wzajemnym szacunku, wyrażona w rytmie, który koi zmysły i serce . Taniec ten, pomimo wysokiej zmysłowości, jest wyraźnie określany jako nie-seksualny

Czym Kizomba nie jest

Opisano w artykule: Czym Kizomba nie jest

Przypisy

  1. Mestre Petchú (Pedro Vieira Dias Tomás) jest wybitnym ekspertem, badaczem, trenerem tańca i koordynatorem kursów szkoleniowych z Semby i Kizomby. Jest on pionierem i twórcą pierwszej szkoły tańca oraz pierwszej metodologii nauczania Kizomby i Semby, opracowanej w 1998 roku.

  2. Mestre Petchú jest autorem:

    • Kodifikacji Technicznej: Wiele zdefiniowanych kroków, struktur i technik tańca, takich jak Base 2, Base 3, Cavalinho, Virgula, Estrela oraz pojęcia Passo i Passada (sekwencja kroków), pochodzi z jego kodyfikacji.

    • „Geometrii Kizomby”: Jest to metodologia, którą stworzył do nauczania tańców Semba, Kizomba i Tarraxinha, wykorzystująca linie, figury i schematy geometryczne do precyzyjnego opisu ruchów.

    • Definicji i Klasyfikacji Tańców: Mestre Petchú jest autorem szczegółowych klasyfikacji i technik dla:

    ◦ Semba, Kizomba i Tarraxinha jako tańców.

    ◦ Terminów Postawy: Takich jak Ginga (postawa/wdzięk kobiety – Kalumby) i Banga (duma/styl mężczyzny – Muadié), które definiuje jako postawę (attitude), a nie sam taniec.